Adres: Loofaert 1 te Berlicum.
Ontstaan: Het huis werd rond 1388 gebouwd.

Geschiedenis: In 1388 geeft Henri Buc opdracht tot het bouwen van een hoeve, vijf spans wijd met gedeeltelijk stenen muren. In 1483 worden tijdens een renovatie ook de fitselstekwanden (gevlochten wilgentenen bekleed met leem), vervangen door steen. Er wordt een poort gebouwd, een gracht gegraven en er worden aarden wallen opgegooid. Tijdens het beleg van ‘s-Hertogenbosch in 1629 loopt het huis toch schade op, maar de muren bleven overeind. Men gaat er vanuit dat enkel het houtwerk door het leger hergebruikt werd, en dat het huis verder geen slachtoffer is geweest van de krijgshandelingen. Rond 1886 werd het rietendak door een pannendak vervangen.

Bewoners: Henric Buc was de bouwheer van de hoeve, die eerst de Nieuwe Wamberg werd genoemd. Het goed werd later opgedeeld in vieren.
In 1452 werd het gehele goed verkocht en Roelof de Bever werd eigenaar van het huis en de gronden eromheen. In 1551 kwam het huis via vererving in handen van de familie Van Mechelen en daarna in die van de familie Van Breugel. In 1732 vinden het geslacht van Pullen; en in 1785 verhuurt toenmalige eigenaar Johannes Koppelaar het huis aan Jan van Doorn, met uitzondering van de speelkamer; deze behield hij voor eigen gebruik.
Rond 1817 is Johannes van Someren eigenaar en in 1886 komt het huis via de familie Verhulst aan Frans Jacob Joseph Marie van Rijckevorsel, kamerheer van de koningin, en eigenaar van kasteel De Wamberg. In 1967 brengen de erven Van Rijckevorsel het huis onder bij hun oom, Joseph, baron de Weichs de Wenne. De laatste familie die het huis bewoonde was de familie Danen, die in 1992 het huis verliet.
Het huis werd begin eenentwintigste eeuw verkocht, en nu is men met de restauratie begonnen.

Huidige doeleinden: Het huis wordt gerestaureerd.
Toegankelijkheid: Het huis is niet te bezichtigen, maar vanaf de weg te bekijken.